ای سپیدترین شکوفهی درخت گیلاس، و ای بهترین ترانه بر لب رود، تو وسیعترین اقیانوسی هستی که روزگار تا به حال به خود دیده، چون سینهات جایگاه هفت آسمان درد است، ای محکمترین تکیهگاهم دوستت دارم ...
مادر ِ عزیزم امروز بعد از دو سال بی تفاوتی که خود نمیدانم از کجا آغاز شد و مرا از تو تا این حد دور کرد! دوباره فهمیدم که تو بزرگترین هدیهی خدایی... برای بودنت خدا را هزاران مرتبه شاکرم!!
پانوشت: المیرای عزیزم ممنونم از دعوتت خانومی...